We vertrekken: Joop en Robert

Tekst en foto’s: Lia Luijendijk

Joop Vos (49) en Robert Uitman (50) vertrokken uit Nederland om zich te vestigen in Portugal. Zij kochten begin dit jaar een huis, een natuurcamping, een natuurvriendenhuis en enkele appartementen op een groot stuk grond. Een interview….

Wat hebben jullie met Portugal?

Joop: ,,Ik ben tot 1 november 2018 werkzaam als werkvoorbereider bij een matrassen en boxspringfabriek in Huizen. Daarvoor werkte ik jaren als ZZP’er in de bouw als CAD-Tekenaar en verhuurde mijzelf aan Liander, Vitens en Heijmans voor het maken van Infra-techniek tekeningen. Op 10 juli 2015 ben ik getrouwd met Robert. Als klein kind woonde ik in Portugal in Barra wat aan de kust ligt bij Aveiro in de buurt. Dit kwam door het werk van mijn vader. Ik ben toen verliefd geworden op het land en de mensen. Later hebben mijn broer en ik onze vakanties veel in Portugal doorgebracht. Portugal heeft een bepaalde aantrekkingskracht op mij, ook de manier van leven: ongedwongen en de mensen hebben geen haast. Dit gevoel wilde ik ook aan Robert overbrengen en daardoor zijn wij samen een aantal malen naar Portugal geweest omdat ik hem wilde laten zien waar ik gewoond heb met mijn ouders. Maar ook om te laten zien dat Portugal meer is dan alleen de Algarve. En ook hij heeft liefde opgevat voor het land, de mensen en de ongedwongen sfeer.”

Robert:,,Ik was tot 7 augustus dit jaar werkzaam bij de gemeente Almere als Juridisch medewerker Bezwaar, Beroep en Klachten (Wmo en Jeugdwet). In eerste instantie zijn wij een aantal keren op vakantie geweest naar de kustplaats Vagueira waar het heerlijk toeven was. De mooie stranden, de natuur en vooral ook de rust. Geen overvolle stranden en vooral ook géén gestresste mensen. Aan dit laatste moet ik nog steeds wennen omdat ik, mede door mijn werk, vaak te maken heb met stressvolle situaties. Wij zijn verder in Lissabon, Porto en Coimbra geweest. Schitterende steden waar wij zeker naar zullen terugkeren. Omdat het land en de mensen ons aanspreken hebben wij bekeken of wonen/werken in Portugal voor ons in de toekomst mogelijk zou kunnen zijn.”

Hoe kwamen jullie voor het eerst in contact met Pomarinho?

Robert:,,Omdat ik de Portugese taal niet machtig was, en er nog hard aan moet werken om het enigszins machtig te worden, ben ik in 2016 voor taallessen terecht gekomen bij Isabel Carita. Deze Portugese die in ons land Nederlands heeft gestudeerd geeft Portugese taallessen op Quinta do Pomarinho, in een ongedwongen sfeer. Op Pomarinho heb ik in mijn eentje veertien dagen verbleven. Ik ben daar opslag verliefd geworden op de Quinta, de schitterende natuur, rust, ruimte en de stadjes Castelo de Vide en Marvao. O ja, en dan ’s avonds de sterrenhemel, wekelijk adembenemend!”

Joop vult aan: ,,Ik heb samen met een vriendin van ons, Robert verrast door ook naar Quinta do Pomarinho te gaan; zijn blik vergeet ik nooit meer toen wij aankwamen. Bij aankomst was ik al weg van de Quinta en de sfeer die het uitademende. De rust en de ruimte, maar ook ’s avonds de adembenemende sterrenhemel! Ik kreeg toen van Robert te horen wat hij allemaal gedaan had en gezien en daardoor wilde ik zeer zeker nog een keer terug komen want ik voelde mij meteen thuis.”

Waarom hebben jullie Pomarinho overgenomen?

Joop begint: ,,Eigenlijk is dit alles de ’schuld’ van Robert, die heeft het zaadje geplant. Wij hebben het er na zijn bezoek in 2016 thuis nog vaak over gehad en over gefantaseerd, wat als… niet wetende dat in oktober 2017 tijdens onze wandelvakantie op Quinta do Pomarinho een uitspraak van de wandelgids ’s avonds laat dat de kopers waar Dolf (Janssen, de toenmalige eigenaar, red.)  gesprekken mee had, zich terug hadden getrokken, ons leven een hele andere draai zou geven. Ik heb die nacht liggen draaien en woelen in bed en mijn hoofd maalde met allerlei gedachten. De volgende dag gingen wij naar mijn ouders toe die in Vagueira verbleven aan de kust bij Aviero in de buurt. Tijdens deze autorit heb ik tegen Robert gezegd dat áls wij weer terug zouden zijn op de Quinta dat we een gesprek met Dolf moesten hebben. Hij vroeg waarom en ik zei  ’wij gaan de Quinta kopen’. Het was eigenlijk, nu of nooit, en zo dachten wij er allebei over, en de rest is geschiedenis om het zomaar te zeggen. Na het gesprek met Dolf is alles in een sneltreinvaart gegaan en binnen een half jaar was alles rond en 16 mei 2018 hebben wij onze handtekeningen onder de koopakte gezet.’’

Robert ziet het als volgt: ,,Toen ik in 2016 op de Quinta verbleef, stond deze al te koop en heb ik er in mijn eentje op los gefantaseerd: wat als Joop en ik deze Quinta zouden kunnen overnemen? Het bleef bij fantaseren want een overname leek onmogelijk. Door een samenloop van omstandigheden leek een overname in oktober 2017 wel tot de mogelijkheden te behoren en hier zijn wij, mede dankzij onze adviseur in Portugal -en die heb je echt nodig-, na ruim een half jaar in geslaagd.”

Is het werken op Pomarinho zoals je je had voorgesteld?

Joop: ,,De start was voor mij nogal twijfelend. Ik had natuurlijk geen enkele ervaring met het runnen van een camping, maar door de hulp van Gerard, Mariska en de kinderen, het beheerdersechtpaar van de vorige eigenaar, ben ik er goed doorheen gekomen en door vallen en opstaan leer je toch het meest. Maar ik heb nu redelijk mijn draai gevonden en vermaak mezelf elke dag. Er is veel om te doen en om te leren, en voor mij is elke dag weer een nieuw avontuur, geen enkele dag is hetzelfde. En de eerste periode in mei was Robert er ook en hebben wij samen dingen opgepakt en gedaan om er feeling voor te krijgen. Maar het is teveel om in 1 keer allemaal in je op te nemen dus ben je ook afhankelijk van de mensen om je heen en die ben ik dan ook meer dan dankbaar voor alle steun en advies de afgelopen weken en maanden.
Ik voel me als een vis in het water en ik kom elke dag met een glimlach met bed uit en ga dan weer volop aan de slag. En moeten is er niet bij, ik wil graag dingen doen en aanpakken waardoor de dagen eigenlijk voorbij vliegen. Het werken met mijn hoofd en met mijn handen geeft zoveel voldoening en zeker als je ziet dat hierdoor dingen veranderen en verbeteren. Robert en ik wilden allebei van het ’moeten’ af en de stress die daarbij hoort, wij wilden weer terug naar ’willen’, willen opstaan om te werken en daar dan ook de resultaten van zien. Daarom ben ik blij dat wij deze stap gezet hebben en voor mij wordt dat nog mooier en beter als Robert hier vanaf 7 augustus ook is en ook aan het nieuwe leven wat wij voor ogen hadden, kan beginnen zodat wij samen Quinta do Pomarinho nog beter en mooier kunnen maken.”

Hoe zou je de sfeer en het landschap in en rondom Pomarinho willen omschrijven?

,,Hier denken wij beiden hetzelfde over: een ongedwongen sfeer, in een schitterende omgeving met ongerepte natuur, ruimte en rust! Een plek die nog puur is.”

Wat zijn jullie plannen met Pomarinho?

Joop:,,Wij willen samen en met de hulp van het Pomarinho Team (Gerard, Mariska, Charlotte, Paolo en kleine Saana) Quinta do Pomarinho naar een hoger niveau brengen. Ook door samenwerkingsverbanden aan te gaan en de lokale bevolking erbij te betrekken. Hierdoor kunnen dat wat wij ervaren ook aan de gasten doorgeven en laten voelen. Quinta do Pomarinho gaat namelijk echt onder je huid zitten.
Zoals Robert al aangeeft, zetten wij eerst kleine stappen zoals bijvoorbeeld de appartementen binnen voorzien van een gezellig zitgedeelte waardoor de gasten zich nog meer thuis gaan voelen. Daarnaast wil ik graag de historie die er is, wat meer naar voren halen door de oude muren die er op het terrein zijn weer zichtbaar te maken; en de oude stenen die bij het zwembad liggen meer prominent naar voren halen door onkruid en dikke lagen zand die eroverheen liggen te verwijderen. De sfeer die deze stenen uitademen is tijdloos. Dit zijn korte termijndoelen en voor de grote stappen hebben we de tijd, Rome is ook niet in één dag gebouwd. In dit land leer je om kleine stappen te nemen en mag je soms blij zijn dat je per dag één project af krijgt en zo niet, dan zoals de Portugezen zeggen: ’Amanha de manha’, wat ongeveer betekent, morgen is er weer een dag…
De taakverdeling zal zich in de loop van de tijd wel natuurlijk ontwikkelen. We zullen in het begin de dagelijkse werkzaamheden verdelen en dan vinden wij onze weg wel. Gelukkig vullen Robert en ik elkaar goed aan en weten wij waar onze sterke en zwakke punten liggen. Robert is in ieder geval beter met cijfers dan ik dus daar ligt een taak voor hem. Laat mij maar gasten ontvangen en hun unieke plekje aanwijzen waar ze kunnen gaan staan met camper, caravan of tent.

Robert:,,Wij willen de “kernwaarden” van Quinta do Pomarinho behouden. namelijk de rust, de ruimte en de beleving van de natuur. Er zal de komende tijd hard gewerkt worden aan het op een hoger niveau brengen van Pomarinho zonder afbreuk te doen aan datgeen waar Quinta do Pomarinho voor staat. Wij beginnen met kleine stapjes en de grotere stappen zullen wij geleidelijk aan in de toekomst gaan maken.
Een echte taakverdeling is er (nog) niet. Joop is meer van de grote lijnen en ik ben meer van de details. Wij vullen elkaar dus goed aan. Ik zal mij daarnaast voornamelijk bezighouden gaan houden met de administratie en alles wat daar verder bij komt kijken.

Is Pomarinho een plek om te overwinteren?

,,Inderdaad: Pomarinho is ideaal om te overwinteren gezien het milde klimaat. Daarnaast heeft de winter qua natuur ook nog voldoende te bieden en is het voor wandelaars de ideale periode om er op uit te gaan. En als de lente zich dan aan het einde van de winter aandient, dan komt de natuur explosief weer tot leven en weet je niet wat je overkomt.”

Wat ik nog wel kwijt wil, is dat wij Dolf, de vorige eigenaar, dankbaar zijn dat hij het ons heeft gegund om Quinta do Pomarinho te kopen, en Harrie Steijns voor alle hulp, info en dergelijke.Voor de rest zou ik willen zeggen, kom en ervaar zelf wat een unieke plek Quinta do Pomarinho is, want soms is niet alles met woorden uit te leggen, je moet het voelen, ruiken en proeven en ondergaan…”