Natuurvriendendag 2021
Dit jaar blazen we een nieuw leven in de natuurvriendendag. Met als thema de solidariteitsactie met het Natuurvriendeninitiatief in Srebrenica. Natuurvriend Irvin Mujcic zet zich hier in door een houten Natuurvriendendorp te bouwen, om de stad en de omgeving weer perspectief te bieden na de burgeroorlog in 1992. Op 11 september wordt er een treurberk geplant op Het Hallse Hull in Eerbeek, als duurzaam teken van verbondenheid van Nivon met het initiatief Srebrenica City of Hope.
Naast het planten van de boom, willen we een bijdrage leveren aan de watermolen. Deze watermolen zal voor de opwekking van duurzame energie zorgen om meel te malen, zodat de boeren in de omgeving brood kunnen bakken. Wil je helpen met de realisatie van de watermolen? Ga dan naar www.doneren.nivon.nl.
De geschiedenis van de natuurvriendendag
In september 1895 verscheen een advertentie in de Weense Arbeiter-Zeitung waarin ´alle kameraden´ werden opgeroepen op 16 september naar het variététheater ´Zum goldenen Luchsen´ te komen om deelgenoot te zijn van de oprichting van ´Toeristenvereniging De Natuurvrienden´. De ´kameraden´ waren lid van de enkele jaren daarvoor opgerichte SDAP, de sociaaldemocratische arbeiderspartij van ´Deutsch österreich´. Onder ´Touristen´ verstond men destijds wandelaars, die in het berglandschap van het Wienerwald gezamenlijke tochten maakten, een soort wandelclub dus met een maatschappelijke missie.
De Neulerchenfelderstraße in Wenen met links de oprichtingslocatie ´Zum goldenen Luchsen´
Met deze activiteiten in de natuur hoopten de initiatiefnemers de ´arbeiderbroeders´ uit de kroeg te houden, want de strijd voor nieuwe ´mensheidsidealen´ kon immers niet gevoerd worden met ´slaven van het bierglas´.
Trekkende handwerkslieden verspreidden de Natuur-vriendenbeweging al snel over Europa. In 1923 sloot ook de Nederlandse Arbeiders Reis Vereniging zich erbij aan. De protagonisten van deze Nederlandse vereniging waren tijdens hun reizen naar Zwitserland via kameraad Castricum in contact gekomen met de Natuurvriendenbeweging. De Nederlander Castricum was voorzitter van één van de twee Zwitserse Natuurvriendengewesten.
In die tijd werd jaarlijks rond 16 september een ´Natuurvriendendag´ gevierd, ook bij ons met tweeledig doel: enerzijds als terugblik naar het motief van het eerste uur, anderzijds bood een gezamenlijke activiteit op die dag gelegenheid de kernwaarden van de Natuurvrienden naar buiten toe zichtbaar te maken. De dag werd meestal ingevuld met een gezamenlijke wandeltocht, met zang en dans en met een redevoering. Na de verbodsperiode van de Natuurvrienden vanaf 1934 werd de traditie van de Natuurvriendendag bij veel afdelingen rond 1948 opnieuw opgepakt. Tijdens de eerste naoorlogse internationale bijeenkomst van de Natuurvriendenbeweging in Celerina in 1950 werd besloten tot een Internationale Natuurvriendendag gericht op verbroedering en vrede. Enigszins escapistisch kon die vrede ook gevonden worden op een bergtop, of bij het aanschouwen van de zonsondergang. Daarmee werd de manifestatie tevens een afsluiting van het wandelseizoen in de bergen.
