Koos Vorrinkhuis als hospice? Verslag van een roerige week

Op zaterdag 11 april om 13.35 uur krijgt het aanmeldsecretariaat een telefoontje van het Academisch Hospice Demeter in De Bilt. Het verzoek is om het Koos Vorrinkhuis beschikbaar te stellen als overloop van hun eigen hospice. Het zou gaan om veertien patiënten met coronagerelateerde symptomen en hun verplegenden en verzorgenden. 

Op vrijdag 17 april rond 16.30 uur komt het bericht dat de uitbreiding van het aantal hospicebedden niet meer nodig is door de positieve ontwikkelingen van de laatste dagen. Wat is er in die week gebeurd? Een kort overzicht.

Het verzoek is direct besproken met de kern van de beheercommissie (BHC) en met de voorzitter van het Centraal Bestuur (CB) van Nivon. Doen we het of doen we het niet? Past dit in het landelijk beleid van Nivon? Het antwoord: ‘Ja, we doen het!’ Het past bij de kernwaarden waarvoor Nivon staat: sociaal en solidair. En dan gaat het spel op de wagen.

Het huis moet gekeurd worden door tal van organisaties, zoals Veiligheidsregio Utrecht, de GGD en de brandweer. Diverse bestuurlijke instanties moeten ook akkoord gaan: de GHOR (Geneeskundige Hulporganisatie in de Regio), het ROAZ (Regionaal Overleg Acute  Zorgketen) en de DPG (Directeur Publieke Gezondheid). Bestaan die allemaal? Ja dus.

Zondag 12 april

Op Eerste Paasdag is er veel telefonisch overleg om alles te plannen voor de keuring van het gebouw. De penningmeester van de BHC heeft contact met de directeur van het hospice over de zakelijke kant van deze operatie.

Maandag 13 april

Op Tweede Paasdag komt de GGD langs om het huis te keuren. Ook is er een BHC-vergadering nodig omdat blijkt dat wij zelf het beheer van het gebouw moeten gaan verzorgen. Willen we dat? Kunnen we dat? Het besluit: wij verzorgen het beheer, laten het huiswachtenrooster vervallen en vragen wie zich beschikbaar stelt voor dit beheer onder andere omstandigheden. Vier BHC-leden steken direct hun vinger op.

Dinsdag 14 april

Op dinsdag komt de brandweer langs, die een negatief advies geeft. De deuren van sommige kamers sluiten niet goed en er moet een brandblusser vervangen worden. Gerrit komt meteen de volgende dag en na een paar uur werken zijn beide klussen geklaard. De brandweer, die ook die dag weer in het huis is om hun tekeningen te optimaliseren, keurt de deuren en de brandblusser goed.

Woensdag 15 april

Diezelfde woensdag kijkt Wil wat er nog schoongemaakt moet worden. Ook een gesloten huis wordt vies, blijkt na een korte inspectie. Na een dag poetsen is alles weer in orde. De huiswachten springen in waar dat nodig is. Ondertussen heeft de BHC een passende offerte voor de verhuur gemaakt.

Donderdag 16 april

Een dag later mailt de Veiligheidsregio dat er aanvullende informatie nodig is: actuele tekeningen, maar ook een aanpassing van het ontruimingsplan. Gelukkig blijkt het mee te vallen wat er moet gebeuren: We hoeven alleen ons ontruimingsplan aan dat van het hospice vast te plakken. Dat is geregeld en er volgt een positief advies van alle keurende instanties. Nu is het wachten op het besluit van de bestuurlijke instanties.

Vrijdag 17 april

16.35 uur. Telefoon van de directeur van het hospice. Ze heeft net de directeur Publieke Gezondheid gesproken. De gehele beddenuitbreiding gaat niet door. Gezien het verloop van de coronacrisis is er momenteel geen behoefte meer aan deze uitbreiding.

Eigenlijk een heel goed bericht. Ook een raar bericht na een week hard werken. Maar het goede gevoel overheerst toch, blijkt uit de eerste reacties. En we hebben nu het veiligste natuurvriendenhuis én een plan van aanpak voor een mogelijk volgende keer.

Een groots en stevig “bedankt allemaal” aan alle vrijwilligers is hier wel op zijn plaats.

Tekst: Dannie Brus