Altijd buiten in beweging

Dat bewegen en buitenlucht (en vooral een combinatie van die twee) gezond zijn, is inmiddels overbekend. In de zomer gaat dat bijna vanzelf. In de winter zijn we meer geneigd ons binnen terug te trekken met kachel, wollen sokken en chocolademelk. Toch zijn er positieve effecten van elk seizoen buiten zijn. Dat merken ook deze boswachter, schaapshondentrainer en groenbeheerder bij een Nivonhuis. 

De boswachter

Anna Sprenkeling studeerde Arbeid- en Organisatiepsychologie, maar het buiten zijn en – vooral- Texel, waar ze opgroeide, lokten. ‘Ik slaap na een dag buiten altijd heel goed. De harde Texelse wind, soms regen en gelukkig ook vaak een lekker zonnetje, je voelt echt dat je leeft!”

Anna is boswachter publiek, wat betekent dat ze vooral bezig is met voorlichting, recreatie en educatie. Denk aan het regelen en coördineren van informatieborden, routes, excursies en evenementen. “Mijn werkgebied is Texel, waar ik ben opgegroeid en wat altijd een speciale plek voor mij is geweest. Ik wilde graag mijn bijdrage leveren aan het eiland waar ik vroeger als kind zo van heb genoten, om ervoor te zorgen dat kinderen van de toekomst dat ook kunnen. Het is mooi om bezig te zijn met de bijzondere en kwetsbare natuur op het eiland. Ik droomde altijd van een baan op een mooie plek, waar ik veel kon leren; die droombaan heb ik nu gevonden!”

Anna merkt dat de seizoenen heel centraal staan in haar leven. “De natuur is elk seizoen helemaal anders; andere vogels, andere vegetatie maar ook andere kleuren. Neem bijvoorbeeld de prachtige paarse struikheide in de zomer of bloeiende lamsoor in de slufter. In het najaar kleurt de slufter dan weer rood door zeekraal.”

Ook de inhoud van het werk verschilt per seizoen. Tijdens de zomer zijn er veel bezoekers op het eiland. Dan is ze meer bezig met toezicht en excursies. Ook is het dan broedseizoen, met inventarisaties en vrijwilligers die op de uitkijkpunten uitleg geven over de vogels. Tijdens de winter zijn er meer beheerwerkzaamheden: het controleren van alle paden, de bebording. In het najaar en voorjaar is er altijd een grote opruimactie om de gebieden schoon te houden.

Een favoriet seizoen? “Texel is altijd mooi,” vindt Anna, “maar het eind van de zomer en begin van de herfst vind ik geweldig. Dan kun je op veel plekken bramen plukken en de najaarstrek is hier geweldig. Alle vogels die onderweg naar het zuiden komen bijtanken op Texel, dat is prachtig om te zien! Ook heb je dan de mooiste zonsopkomsten en zonsondergangen, het licht vind ik dan zo magisch. Ik kan geen genoeg krijgen van de kleuren en geuren van die tijd van het jaar! Kort daarna poppen de eerste paddenstoelen uit de grond, als kleine verrassingen tijdens een wandeling door het bos.”

“Mijn momenten buiten zijn meestal met andere mensen, bijvoorbeeld voor een bezoek van een tv-ploeg of een rondleiding. Maar soms moet ik ook gewoon onze bankjes en borden controleren of langs bij onze vrijwilligers. Dan is het heerlijk om alleen in de natuur te zijn, je ziet en hoort weer hele andere dingen. Na een buitendag is het altijd heerlijk om thuis te komen. Helemaal rozig en met honger als een paard.”

Een tip voor binnenzitters? “Buiten zijn is zo gezond en fijn! Zelfs in de winter. Even uitwaaien op het strand of een lange wandeling door het bos. Trek warme kleren aan en ga op pad!”

 

De schaapshondentrainer

Serge van der Zweep en zijn vrouw Ellen hebben een bedrijf in het fokken en trainen van Border Collies. Hun grote hobby is het drijven van schapen door deze honden als wedstrijdsport, maar ze geven ook workshops schapendrijven. Of het nu regent, waait of vriest dat het kraakt, Serge loopt met zijn honden en schapen door de weiden.

Als kind was Serge altijd buiten, hij zwierf graag in de bossen en weiden rondom zijn woonplaats Renkum. Het lag dan ook voor de hand dat hij een beroep koos waarbij hij altijd buiten kan zijn, maar dat hij trainer is geworden van honden die schapen drijven is wel toevallig.

Toen Serge twaalf jaar was kwam er een Engelse buurvrouw naast hem wonen, met een Border Collie. ,,Als ze een poedel had gehad was mijn leven heel anders verlopen,” vertelt Serge lachend. De buurvrouw gaf hem een boek over schapendrijven en vanaf dat moment was zijn belangstelling gewekt. Hij vroeg of hij de kudde mocht dresseren en vrij snel mocht hij een demonstratie geven bij de plaatselijke kinderboerderij. Van het een kwam het ander.

“Steeds vaker werd ik door bedrijven benaderd, waardoor het idee ontstond om workshops te geven. Hierin werken we, door schapen te drijven, aan effectief leiderschap, communicatie en samenwerking.” De weekenden zijn vaak gevuld met wedstrijden schapendrijven. Serge en Ellen werden Nederlands en Europees kampioen en derde bij de wereldkampioenschappen. Inmiddels heeft Serge meer dan duizend schapen en tussen de twintig en dertig collies, die opgeleid zijn of worden.

“Goede kleding is belangrijk. Standaard draag ik een regenbroek over de laarzen als het regent en tegen kou kun je je wapenen door meerdere lagen aan te trekken,” legt Serge uit. Hoewel hij van alle seizoenen houdt zijn het voorjaar en het najaar zijn favorieten. “Ik kan echt genieten van de dagen die langer worden, de warmte van de zon, het gras dat weer gaat groeien en de bloemen die bloeien.”

Droge zomers geven hem veel zorg: bij temperaturen boven de 30 graden zijn honden niet te trainen. Anderzijds zijn de dagen lekker lang en is het fijn om nog tot een uur of elf ’s avonds door te kunnen gaan. De winter brengt weer andere problemen: als het te nat is voor de schapen maken ze het gras kapot en moeten er maatregelen worden genomen.

Maar het weer heeft nooit invloed op zijn humeur, Serge houdt van zijn vak. En het mooie is dat hij nooit met pensioen hoeft te gaan. “Ik ken iemand van 91 jaar die nog actief is met zijn honden en schapen. Je bent altijd buiten in beweging. Dat is een gezonde manier van leven, daar kun je oud mee worden.”

Tekst: Jet Kooderings

 

De groenwerker

“Mensen die beroepshalve buiten werken hebben doorgaans niet de keuze thuis te blijven bij slechte weersomstandigheden. Die keuze heb ik als vrijwilliger wel,” zegt Karin Hulst, buitenwerker bij het Koos Vorrinkhuis.

Niet dat ze wil thuisblijven: “Ik houd van het gevoel van ruimte en vrijheid zodra ik buiten ben. Ook al zijn er beperkingen van buitenaf in wat je kunt doen, onder die grote, blauwe (of grijze) koepel de frisse lucht inademen doet heel goed. Het in beweging zijn is fijn. Ook verhoogt het buiten werken je weerstand, je bent niet zo gevoelig voor een koutje.”

Karin is elk seizoen buiten aan het werk, zonder voorkeur voor een bepaald seizoen. “De ontluikende lente maakt me blij, de zomer voelt aangenaam loom, de herfst ruikt naar nat blad en in de winter komt er rust en stilte in de atmosfeer. Voor wie buiten goed oplet: er is altijd wat te beleven en er is alle seizoenen werk. Gelukkig maar.”

“Beroepshalve was ik een binnenwerker. Wel was ik altijd graag in de tuin bezig, ik trok dikwijls na werktijd naar de binnentuin. In 2000 kwam ik in het Koos Vorrinkhuis terecht, ik verzorgde daar o.a. de binnenplanten. Een paar jaar later moest na een verbouwing de voortuin aangepast worden en jawel, ik verlegde mijn werkterrein en ging van lieverlee de hele tuin doen. Nu ben ik er nog steeds te vinden. Er hebben in die jaren vele winden gewaaid, onstuimige en verfrissende, maar ik hield me staande.”

“Frappant is het verschil tussen racefietsen, wat ik ook graag doe, en tuinwerk: van fietsen word ik niet moe, van tuinwerk wel. Een pittige fietstocht geeft adrenaline, daar krijg ik veel energie van. Tuinwerk geeft soms overbelasting, je werkt steeds in verschillende posities. Juist de combinatie van fietsen en tuinieren is perfect is voor mijn conditie.”

Tekst: Haije Bouwman

Meer over de (gezondheids)voordelen van buiten zijn lees je hier!