Achter de schermen bij het corona regieteam

Ineens was het stil. Alle natuurvriendenhuizen sloten de deuren en we zaten allemaal thuis. Dat was half maart en een periode van nietsdoen volgde voor velen van ons. Maar voor Marieke, Céline, Iris, Carla en Herbert was dat niet voor lang. Want het Landelijk Bureau en het Centraal Bestuur moesten anticiperen op een geheel nieuwe, onbekende crisissituatie.

Tekst: Jet Kooderings

Er moest een team komen dat zich buigt over de te nemen maatregelen bij de sluiting en heropening van de Nivon-accommodaties. En dat betekende hard werken voor het vijftal dat dit regieteam vormde. “Dit was volkomen nieuw, het duurde best even voor we goed konden reageren,” zegt communicatieadviseur Iris Vermaas. “Maar er moesten wel in korte tijd veel beslissingen worden genomen. Dat was de reden om het regieteam op te richten.”

,,Ik heb ja gezegd onder voorwaarden. Als het me te veel werd wilde ik ermee kunnen stoppen,” vertelt Marieke Sieslieng. Half april werd zij benaderd met de vraag of ze in het regieteam wilde stappen. Van stoppen was gelukkig geen sprake, integendeel, de opdracht was Marieke op het lijf geschreven. ,,Ik vind het heerlijk om op dit niveau bezig te zijn en met dit soort zaken mee te denken. Beleid vormen ligt me wel.” zegt Marieke.

Marieke Sieslieng

Een team van vijf mensen bleek ideaal om snel te kunnen overleggen en dat gebeurde iedere week. Dit digitale overleg vond altijd plaats na de vergadering van het Centraal Bestuur, waardoor de lijntjes heel kort waren. Ieder lid van het team had een aantal adviseurs dat als gesprekspartner functioneerde. ,,Ik had Herman van De Bosbeek, Hanneke van Banjaert en Dannie van het Koos Vorrinkhuis. Het was heel prettig om met deze secondanten te kunnen overleggen.” aldus Marieke.

Protocollen

Er kwam veel op het regieteam af, soms was het een behoorlijke rollercoaster. Hadden ze net een aantal richtlijnen bedacht naar aanleiding van de overheidsinstructies en dan versoepelden de regels weer. “Er kwamen veel vragen vanuit de accommodaties. We hadden de opdracht om met álles rekening te houden: de RIVM-richtlijnen, de eisen en uitzonderingen van verschillende veiligheidsregio’s en natuurlijk de vrijwilligers zelf.” zegt Iris.

Er was voortdurend overleg nodig, vooral tussen vrijwilligers onderling. Maar ze konden elkaar niet ontmoeten. Het regieteam vormde een brug tussen hen. Als eerste werd er een enquête gehouden onder alle beheercommissies van de huizen, waarop zij bijna allemaal hebben gereageerd, de meeste zelfs zeer gedetailleerd. ,,Het was verrassend dat iedereen met ongeveer dezelfde oplossingen kwam, zoals per huishouden één douche en toilet toekennen, precies genoeg stoelen neerzetten en keukengebruik via een intekenrooster.” licht Marieke toe.

Afstand in de keuken

De lastigste vraag waarmee het regieteam zich bezighield was: Mogen we dit vragen van onze vrijwilligers? Vaak behoren ze zelf tot een risicogroep. Mogen we ze wel extra belasten? De beslissing om weer mee te gaan draaien is bij de vrijwilligers zelf neergelegd en er was maar een klein percentage dat zei het niet aan te durven.

Richtlijnen

Al met al heeft het veel tijd gekost om nieuwe protocollen te maken, zelfs zoveel tijd dat Marieke er vrij voor heeft genomen van haar werk. ,,We hebben ons erop verkeken hoeveel werk we eraan zou hebben. Daarom hebben we onlangs Gerard de Jager als zesde lid toegevoegd aan het regieteam.”

Het was nog niet zo gemakkelijk om te bedenken aan welke protocollen de natuurvriendenhuizen zich moesten houden, omdat niet duidelijk was tot welke branche ze behoren. Dus zijn er richtlijnen bedacht, gebaseerd op wat het RIVM voorschreef aan verplichte zaken en als suggestie gaf voor bepaalde situaties. De ‘anderhalve meter-natuurvriendenhuizen’ zoals die er nu zijn, zijn daaruit voortgekomen. ,,Houd rekening met elkaar, dat is de belangrijkste regel.” geeft Marieke aan. Daarnaast wil Nivon niet de nadruk leggen op wat niet kan, maar juist op wat er allemaal wel mogelijk is. Openheid en gastvrijheid voor gasten staan hoog in het vaandel.

Plastic schermen bij Banjaert

Maar niet alleen de richtlijnen van het RIVM bepaalden of een huis weer open mocht. De 25 verschillende veiligheidsregio’s hadden allemaal hun eigen verordening en vroegen allemaal weer andere en extra maatregelen. Daardoor kon het bijvoorbeeld gebeuren dat Banjaert weer open was en Het Zeehuis nog niet, terwijl die toch relatief bij elkaar in de buurt liggen. ,,Maar binnen de huizen krijgen de gasten met vergelijkbare situaties te maken, dat is belangrijk in deze tijd.” zegt Marieke.

Weer open

Wat is iedereen blij dat alle natuurvriendenhuizen en de kampeerterreinen weer open zijn. Nu het sanitair weer gebruikt mag worden loopt het storm op de kampeerterreinen, de Gele Anemoon bijvoorbeeld is helemaal vol. Ook voor de natuurvriendenhuizen is veel belangstelling. Omdat er minder mensen kunnen komen is dat nog wel een heel georganiseer. Alle maatregelen moeten uiteraard in acht worden genomen. Van de gasten wordt verwacht dat ze de regels respecteren, de vrijwilligers hoeven niet voor politieagent te spelen.

Tussen de schermen bij Banjaert

Wat er nu nodig is, is een stabiele periode waarin iedereen kan ervaren hoe het gaat met de anderhalve meter-natuurvriendenhuizen. Of er niet te veel van de vrijwilligers wordt gevraagd en vooral of de bedachte maatregelen in de praktijk kunnen worden toegepast en nageleefd. “Binnen Nivon heeft iedereen eigenlijk heel veel autonomie.” zegt Iris. “Het is moeilijk om dan ineens als regieteam te zeggen: ‘Zo moet het.’ Maar ja, soms ‘moeten’ dingen inderdaad. Zoals het afstand houden, een beperkt aantal gasten kunnen ontvangen en eigen sanitair toebedelen.”

In Den Broam loopt het tot nu toe eigenlijk heel goed. ,,We zijn een klein huis en iedereen houdt zich aan de regels, zoals afstand houden en handen desinfecteren,” vertelt Corina, die samen met Hans huiswacht is net nadat het huis weer is open gegaan. De gasten vinden het wel prettig dat ze een eigen tafel hebben en in de keuken wordt rekening met elkaar gehouden. Alleen loopt het nog niet helemaal wat betreft het gesealde pakket met beddengoed: niet iedereen heeft door wat daarvan de bedoeling is.

In De Bosbeek, een veel groter huis, worden de regels ook goed in acht genomen. ,,Iedereen is heel attent en soms is het even wennen. Maar de regels verbroederen wel en de gasten houden zich aan de uitgezette routes,” aldus Lenie, die samen met Dick een weekje huiswacht is in De Bosbeek. Heel spannend is de vraag hoe het leven er na 1 september uit zal zien, welke maatregelen gehandhaafd worden en wat er mag worden aangepast.