Mooi oud worden door actief te zijn

Tekst: Sjoerd Kemeling
Interview en foto: Herman van Kordenoordt

Leni van Hattem-Hoffman, geboren op 9 mei 1948

Leni groeide op in een christelijk gezin, waar moeder af en toe op het traporgel geestelijke, maar ook frivole en vaderlandse liederen speelde. Haar ouders ontmoetten elkaar in de oorlog in de Achterhoek. Daar zat vader ondergedoken en moeder woonde op een boerderij in de buurt. Ze trouwden in 1946 en vonden een woning in Rotterdam. ,,Dat moet een enorme emigratie voor moeder geweest zijn. Onder de koeien vandaan naar de grote stad.” Dat christelijke is er met de paplepel ingegoten. ,,Nu heb ik dat allemaal verlaten.”

Moeder stemde op de CHU en vader op de PvdA, maar er werd thuis niet over politiek gesproken. Na de Mulo kreeg Leni verkering met Tom. Op zijn advies volgde ze de verpleegstersopleiding. Ze was de eerste leerling-verpleegkundige die trouwde terwijl ze nog in opleiding was. Leni en Tom kochten een huis in ’s Gravendeel, niet ver van Dordrecht.

VrouwenCursusWeken

Ze kwam in aanraking met Nivon door een trieste persoonlijke gebeurtenis. In 1996 verongelukte hun 23-jarige zoon. Tom wilde niet getroost worden en stortte zich in het werk. Soms dag en nacht. Hij zou in 2000 overlijden.

Haar schoonzus gaf Leni in die periode Toorts en wees haar op de VrouwenCursusWeken van Nivon. ,,Dit jaar is het thema “Levenscirkels”. Ik denk dat wel iets voor jou is,” zei ze. Leni werd Nivonlid en ontving zelf het ledenblad. ,,Die Toorts boeide mij van A tot Z.” Vanaf die tijd zou ze geen VrouwenCursusWeek overslaan. Deze activiteit is gericht op de vorming en ontwikkeling van vrouwen.

Samen muziek maken

Ook gaf ze zich op voor een Zang- en Muziekweekend in het Koos Vorrinkhuis. Leni speelt hobo en tenorblokfluit. ,,Ik vond het heel moeilijk om die stap te zetten.” Ze keek er haar ogen uit: mensen die lekker samen muziek maken en zingen. Allemaal aardige mensen, allemaal muzikanten. De meesten tien, twintig jaar ouder. Ik dacht: ,,Die mensen zijn allemaal zo mooi oud geworden doordat ze zo actief zijn.“ Ze voelde zich er thuis en is tot op de dag van vandaag nauw betrokken bij het Zang- en Muziekgilde.

Goed verdeeld

Sinds 2008 is ze bestuurslid van het Zang- en Muziekgilde. Voor die tijd werkte ze nog als kinderverpleegkundige: ,,Ik heb in alle ziekenhuizen in Dordrecht gewerkt.” Ze werd secretaris van het Gilde en na twee jaar voorzitter. In 2019 zit haar termijn er op en zal ze weer ’gewoon’ deelneemster zijn. ,,In het huidige bestuur zijn de werkzaamheden goed verdeeld. Zo is er een goeie vrouw voor de pr. Er is nu een website, waar alle informatie op staat. Ook het jaarlijkse programmablaadje wordt in eigen beheer gemaakt. Nu met een nieuwe lay-out. Het wordt per post naar zo’n tweehonderd adressen verstuurd.’’

Jaarlijks houdt het Zang- en Muziekgilde drie zang- en muziekweekends in het ABK-huis in Eerbeek. ,,Dat is goed bereikbaar en heel geschikt.” Op de zolder van het natuurvriendenhuis is ruimte voor de zang- en muziekbibliotheek. Daarnaast zijn er nog de maandelijkse ’fluitendagen’ in het Utrechtse Nivon-centrum.

Het is soms lastig, maar tot dusver lukt het steeds om voor al die activiteiten een dirigent te vinden. Het archief van de Zang- en Muziekgroep is vorig jaar overgedragen aan de Werkgroep Historievan Nivon. ,,Het is niet mijn verdienste, maar we kregen een compliment dat alles zo netjes was bijgehouden.”

Dordtse Nivon-vrouwen

Leni raakte ook bevriend met een aantal Dordtse Nivon-vrouwen. ,,Joh, je kan zo aansluiten bij ons.” Regelmatig komt het groepje vrouwen bijeen. Steeds bij iemand thuis. Er wordt bijvoorbeeld een spreker uitgenodigd die vertelt over de geschiedenis van Dordrecht of over de Derde Wereld. Museumbezoek hoort er ook bij.

Dan is er nog het kookgroepje. Eens in de zoveel tijd bij iemand thuis. De gastheer of gastvrouw bereidt een maaltijd die gezamenlijk wordt genuttigd. Leni wandeltook veel met Nivon. ,,Al die activiteiten zijn goed te doen als je alleengaand bent.”

De Werkgroep Historie Nivon verzamelt materiaal uit het Nivon-verleden om voor de toekomst te bewaren. Herman van Kordenoordt voert gesprekken met leden en legt deze interviews vast op cd. Van de meeste gesprekken verschijnt ook een artikel in Toorts en op Nivon.nl.